توضیحات

امید چیست؟ چه فرقی با امیدواری دارد؟ و خود این دو چه نسبتی با خوش ‌بینی، خوش باوری و خوش خیالی از یک ‌سو و بدبینی، یأس و کلبی ‌مسکلی از سوی دیگر دارند؟ در کتابی که سراسر به «امید» پرداخته نویسنده، استان وَن هوفت، می‌ کوشد از درونِ سنتی که به امید عمدتاً به ‌مثابۀ فضیلتی اخلاقی و بعضا الهیاتی می ‌نگرد به این پرسش‌ها پاسخ دهد. بااین‌حال، ورای این کندوکاو نظری، نویسنده در تلاش است به این تعبیر که «انسان به امید زنده است» معنا و عینیت ببخشد. بر طبق نظر وَن هوفت، امید چیزی حتی ریشه‌ای‌ تر و ابتدایی‌تر از فضیلت است. امید ساختار بنیادین هستی ما و نحوۀ زیستمان در جهانی مملو از خطرات و مخاطرات است. اهمیت وجودیِ امید چندان است که می‌توان گفت، بودِ ما همواره در امیدوار بودنمان است. اینها نکاتی هستند که نویسنده، در قالب فصل‌ها و بندهای مختلف کتاب، می‌کوشد با اتکا به مثال‌های زندگی روزمره و نیز مباحث پیچیده‌تر فلسفی روشن سازد: نسبت امید با آرزو، عقلانی بودن امید، واقع‌بینی در امیدواری، کندوکاو در نحوۀ حضور امید در عرصه‌های پزشکی، سیاست و دین، آسیب ‌شناسی امید و در همین ارتباط، موعودگرایی، هزاره ‌گرایی و سایر باورهای آخرالزمانی. در دوره‌ای که چه‌ بسا نیاز به امید بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود، سزاوار است شنیدن هر سخنی که به هر شکل و شیوه با ما از امیدوار بودن می‌گوید.
کتابفروشی اینترنتی آبان