توضیحات

«تذکرة ‌الاولیاء» کتابی است که به شرح احوال 97 عارف در دو بخش پرداخته است. این اثر با ذکر شرح احوال ششمین پیشوای شیعیان یعنی امام جعفر بن محمد الصادق(ع) آغاز و با شرح احوال امام محمد باقر(ع) پدر امام ششم پایان می‌پذیرد. از منظر شفیعی کدکنی «تذکرة ‌الاولیاء» را دو گونه می‌توان خواند: هم مثل کتاب حسین‌کرد قابل خواندن است هم به مانند: تراکتاتوس ویتگن‌اشتاین. در قرائت نخستین کافی است چشم خود را روی سطرها سَفَر دهیم و حوادث را دنبال کنیم، که مثلاً چگونه حلاج را بر دار کرده‌اند یا به گفتاری از نوع سخن جنید درباره اخلاص رسیدیم که می‌گوید «فرضٌ فی فرضٍ و فرضٌ فی نَفل»، بگوییم «آری، همان است که من می‌فهمم، مقصودش شیرینی نُقل است» و با مراجعه به فرهنگ عمید معنی کلمات را به دست آوریم. از منظر شفیعی کدکنی روی هر سطر از کتاب «تذکرة ‌الاولیاء» می‌توان روزها اندیشید. درست است که اینجا قلمرو زبان ارجاعی و بیان منطقی نیست اما در همین زبان عاطفی و هنری هم ظرایفی وجود دارد که فهم آن ظرایف گاه به اندیشیدن بسیار نیاز دارد و به دانسته‌های بسیاری در حوزه معارف اسلامی. در این قرائت دوم یک فعل یا حرف اضافه‌ای که همراه آن فعل به کار رفته است می‌تواند روزها وقت مصحح کتاب و خواننده جدی آن را بگیرد.
کتابفروشی اینترنتی آبان