توضیحات

نویسنده در این کتاب به بیان قسمت‌های مختلف ساخت یک نمایش (از انتخاب یک نمایش تا اجرا و پس از آن) می‌پردازد. وی تجربیات خود را از کار با نویسندگان و بازیگرانی چون «آرتور میلر»، «لیلیین هلمن»، «مارلون براندو» و «جولی هریس» بازگو می‌کند. پرسش‌هایی دربارۀ کارگردانی و پاسخ نگارنده به آنها، بخش دیگری از کتاب را تشکیل می‌دهد. نگارنده در مبحث «تماشاگر» از اینکه تئاتر حاصل مراسم مذهبی جوامع اولیه بوده که در نیایش به‌کار می‌رفته سخن می‌گوید. وی معتقد است که این جوامع از خالق خود چیزهایی درخواست می‌کردند که بدون وجودشان، قادر به بقا نبودند مثل باران، برداشت محصول، یک شکار موفق و… وقتی تقاضای قبیله داده می‌شد، جشن و سرور برپا می‌کردند. این مراسم مذهبی ـ اجتماعی بیش از پیش به شکل گسترده‌تری توسعه یافت. بعضی از مراسم، گزارش یا نمایش مجدد از ماجراهای نمادین مثل خطرات و فتوحات وابسته به پیگردهای قبیله‌ای بود. کمک، خلسه، وجد و نشاط در تمام نمایش‌ها نفوذ کرده بود. به تصریح وی: «هر قبیله دارای هویت خود بود. هرکس در نگرانی، امید، میل و رغبت و ایمان معمول شریک بود. رهبر همیشه از درون قبیله بیرون می‌آمد. او ممکن بود در تشریفاتی کردن فعالیت‌های آیینی شرکت کند یا یک شخص محبوب و شایسته را برای کمک به خود در انجام این کارها انتخاب کند. مراسم در مکانی طبیعی، جایی که شرکت همگان در آن راحت بود، برگزار می‌شد. هر مکانی که برای این مناسبت‌ها انتخاب می‌شد، اولین دکور یا صحنه بود. چنان‌چه رهبران نمایش‌های قبیله‌ای اولین کارگردانان بودند».