توضیحات

راهنمای حاضر به همراه تصاویری از آثار شاخص هنر باروک، به معرفی این هنر و بررسی سبک آن در سه بخش معماری، نقاشی و مجسمه‌سازی ـ در قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم ـ اختصاص یافته است. گفتنی است واژهی “باروک” ظاهرا از واژهی “barocco” به معنای یک مروارید با شکل نامتعارف یا از اصطلاح “baroco” یعنی یک قیاس منطقی پیچیده، برگرفته شده است. بنابراین، آن‌چه تحت عنوان باروک قرار می‌گیرد، آمیزه‌ای از بینظمی و پیچیدگی ابهام‌آمیز است. کسی که در نهایت، مردم را ترغیب کرد تا سبک باروک را به عنوان جریانی مثبت به حساب آورند، هاینریش ولفلین بود. باروک اکنون به عنوان سبکی در طول قرن هفدهم و بخشی از قرن هجدهم بر هنر اروپا حکمفرما بوده، پذیرفته شده است. برخی از مشخصه‌های اصلی این سبک، عبارت است از: ایجاد جذابیت هم برای عاطفه هم برای عقل، علاقه به جلوه‌های فضاسازی و نورپردازی نمایشی و استفاده از صورت‌های مختلف هنر به شکل ترکیبی. برخی از آثاری که به سبک باروک خلق شده و در کتاب از آن‌ها یاد شده عبارت است از: ترسیم چهرهی آگوستینو پالا ویسینی (1621)، طرح اولیه برای مقبرهی دوک بوفر (1669) به وسیلهی جان لرنستوبرنین، بنای کلیسای سنت آندره‌آ الکورینال به وسیلهی جان لرنتسوبرنین، نقاشیهای کاخ بوئن رتیرو در مادرید، گنبد کلیسای سانت ایوودلا، گنبد کلیسای سنت لورنتسو، کلیسای سن پیتر در رم، میدان سن پیتررم، تصویر ستایش مراسم عشای ربانی در خزانهی صومعهی اسکوریال مادرید، و تصویری از مریم عذرا در خزانهی کلیسای جامع گرانادا.