توضیحات
چهرهنگاری انسان از دیرباز مورد توجه نقاشان و نگارگران بوده است. نگارگری در ایران پیوندی دیرینه و ناگسستنی با ادبیات و اندیشههای حکیمانه و شاعرانه داشته و از این رو هنرمندان به شمایلنگاری انسان در داستانها و حکایتهایی با مضمونهای حماسی، تغزلی، عرفانی و اخلاقی پرداختهاند. خطاب و عتاب، ناز و کرشمه، مستی و مستوری از جلوههای توصیفی محبوب در شعر و ادبیات عرفانی است.کتاب حاضر گامی در بازآفرینی نقش انسان آرمانی است.