توضیحات

رضاشاه معروف به رضاخان (1295 هـ . ق ـ 1323 هـ . ش) موسس سلسلهی پهلوی و اولین پادشاه آن است. وی پس از طی دوران کودکی، به خدمت نظام رفت و به خاطر جسارتی که داشت، در آن‌جا ترقی کرد و به درجهی سرتیپی و میرپنجی رسید. وی در سفرهای جنگی عمده شرکت داشت، از جمله در جنگ سالارالدوله شجاعت، مقاومت و مهارتش را در اداره کردن شصت تیر از عوامل شکست اشرار و عشایر بود. رضاخان در شب سوم حوت (اسفندماه) 1299 هـ . ش با قوای خود کودتا کرد و تهران را اشغال نمود و در نهایت در 4 اردیبهشت 135 هـ . ش رسما تاجگذاری کرد و پادشاه ایران شد. رضاشاه 16 سال حکومت کرد و در دوران حکومتش تغییرات بسیاری را به وجود آورد، به گونه‌ای که تغییرات اجتماعی حاصل در دوره زمامداری رضاشاه بسیار اهمیت دارد. وی در زمان جنگ جهانی دوم، در اوج قدرت، به علت مشکلاتی که از تجاوز قوای شوروی و بریتانیا به ایران پیش آمد، در 25 شهریور 132 هـ . ش از سلطنت استعفا داد و تخت و تاج را به فرزندش شاهپور محمدرضا سپرد و خود از تهران خارج شد و با کشتی از بندرعباس به جزیرهی موریس رفت. وی پس از چندی به ژوهانسبورگ رهسپار شد و سرانجام در 4 مرداد 1323 ش از دنیا رفت. سرگذشت رضاشاه به خصوص از مرداد 132 که تذکرات کشورهای خارجی شروع شد و او توجه نکرد تا سقوط و مرگ، یکی از بخش‌های مهم تاریخ معاصر ایران است که در کتاب حاضر به طور مفصل به این دوران پرداخته شده است.