توضیحات
نسل جدید تئاتر ما از میراث و میراث داران کهن این رشته در سرزمینِ ما بسیار دور افتادهاند، ارتباط نسلها از بین رفته و چنان شرایط رقت باری ایجاد شده است که جوان فعال امروز صحنه های ما، تاریخ تئاتر این سرزمین را به خصوص سه دهۀ طلایی نخست قرن تا کودتای ۲۸ مرداد 1332 را به روشنی نمی شناسد. آنها نه از فعالیتهای رضا کمال شهرزاد و میرزاده عشقی و سیدعلیخان نصر و سیفالدین کرمانشاهی و اسماعیل مهرتاش خبر دارند و نه حتی از معاصرانی مثل مهین اسکویی و رکنالدین خسروی و جمیله شیخی و مهدی فتحی و پرویز فنی زاده… چیزی میدانند. منظورم به هیچ وجه اطلاع داشتن از سالشمار زندگی این هنرمندان نیست؛ نسل امروز ما با تاریخ و «فرهنگ تئاتری» بیگانه است. خلاصه کلام؛ با خودمان بیگانه شدهایم، صحنههای سرد امروز ما خالی از شوریدگی و راز و رمزهای زندگی این مردم است.
این کتاب مجموعهای است از آرا و نظرات نسل پیشین تئاتر که نویسنده از نوجوانی از روایتهای آنها یادداشت برداشته و یا با ضبطصوت این صداهای ماندگار را ضبط کرده است؛ روایتهایی گوناگون از تجربههای صحنهای به خصوص از چگونگی کار آنها با استادان خودشان که در واقع نیاکان تئاتری ما محسوب میشوند. به طور نمونه حدود چهل سال پیش پای صحبت عطاالله زاهد نشستم که به تفصیل از حضورش در نمایش – اپرت «رستاخیز شهریاران ایران» می گفت که یک قرن پیش میرزادۀ عشقی در تهران و شیراز و اصفهان به صحنه برد. یا در روایتهای دیگر از ماجراهایی مطلع می شویم که کمتر از آنها با خبر بودیم، مثل عشق نافرجام سیفالدین کرمانشاهی به قمرالملوک وزیری یا ماجرای آتش زدن تئاتر سعدی و یا طریق وارد شدن زنان بازیگر مثل ایران دفتری و چهره آزاد و عصمت صفوی در گروه اساتید تأثیرگذاری مثل نصر و مهرتاش و نوشین و همینطور نشستن پای صحبت بسیاری از بزرگان تئاتری مثل اسکوییها و جعفری و جوانمرد و اصغر بیچاره و رادی و … تا میرسیم به اولین تمرین نگاری تئاتر سعید سلطانپور و یا آخرین دیدگاه کسانی نظیر رکن الدین خسروی و خسرو حکیم رابط و … دربارۀ صحنه های تئاتر و زندگی در دیروز و امروز ما.
در پشت جلد کتاب «پیشگامان نمایش در ایران» آمده است: «هنگامه انقلاب است، تهران ۵۷، هنوز شعلهها فروننشسته و آشوب ها فروکش نکرده که ناگهان به تصمیمی می رسم؛ شتابان خود را به دکه های «صدا فروشی» پشت شهرداری می رسانم، ضبط صوت «فیلیپس» کهنه اما هنوز کارآمدی را به کمتر از صد تومان می خرم و به سراغ صداهایی می روم که معمولاً در تاریخ کمتر به ضبط رسیده و شنیده شده است. صداهایی که می تواند بخشی از تاریخ شفاهی تئاتر ما باشد و به یادگار بماند. و امروز، خوشحالم که می توانم بخشی از آن همه کنجکاوی و اشتیاق به تئاتر و پیشگامانش را با دلبستگان این هنر شریف و اثرگذار به اشتراک بگذارم …»
کتابفروشی اینترنتی آبان