توضیحات

علیرضا تبریزی از بزرگ‌ترین خوشنویسان ایران در نیمه نخست سده یازدهم است که به بالاترین مقام هنری زمان خود که کتابداری پادشاه بود، نائل شده است. علیرضا از زادگاه خود به قزوین سفر کرد و در دهه چهارم زندگیاش به اصفهان مهاجرت کرد. وی در خط نستعلیق شاگرد محمدحسین تبریزی و در ثلث شاگرد علاءالدین تبریزی بود و از سال 11 قمری به دربار شاه‌عباس راه یافت و از آن پس علیرضا عباسی رقم کرد. از وی آثاری به خط نستعلیق و کتیبه‌های بسیاری به خط ثلث در شهرهای گوناگون برجای مانده است. در کتاب حاضر این هنرمند معرفی شده است.