توضیحات

اولین‌جلد سه‌گانه «یو.اس.ای» با عنوان «مدار ۴۲ درجه» درباره بازه زمانی سال ۱۹۰۰ تا جنگ جهانی اول است. این‌کتاب سال ۱۹۳۰ منتشر شد. جلد دوم هم با نام «۱۹۱۹» سال ۱۹۳۲ و سومین جلد این‌سه‌گانه هم سال ۱۹۳۶ با عنوان «پول کلان» به چاپ رسید. نوشته‌های این‌سه‌جلد در ظاهر جدا از هم و بریده به‌نظر می‌آیند اما سازنده یک‌کل و واحد منسجم‌اند. اگر پاره‌ای از ذهنی‌ترین و تاریک‌ترین جریان‌های ادبی قرن بیستم نسب خود را به جویس می‌رسانند، در‌عین‌حال پاره‌ای از زنده‌ترین و روشن‌ترین جریان‌ها نیز -به ویژه در آمریکا- باز از جویس سرچشمه می‌گیرند. فاکنر و همینگوی ودوس پاسوس و تورنتون وایلدر همه شاگرد جویس محسوب می‌شوند؛ و پیروان آنها نیز به سنت جویس تعلق دارند. اما از این میان دوس پاسوس از لحاظ گرفتن و منتقل کردن شیوه‌های جویس، و به ویژه از لحاظ دنبال ‌کردن روحیهٔ آزمایشگری او، بیش از دیگران شایان توجه است. دوس پاسوس در دوران مترقی خود، یعنی پیش از جنگ داخلی اسپانیا (زیرا پس از این جنگ مرتجع شد)، آزمایشگرترین نویسندهٔ آمریکا بود. در رمان‌های بزرگ او، یو. اس. ای. و منطقهٔ کلمبیا و منهتن ترنسفر، قهرمان داستان فرد معینی نیست، بلکه خود جامعهٔ آمریکاست. نویسنده در توصیف و زنده ساختن صحنه‌ای اجتماعی همان‌قدر تلاش می‌کند که رمان‌نویسان دیگر به پروراندن سیرت قهرمانان خود می‌پردازند. آدم‌ها، در برابر جامعه، در مرتبهٔ دوم قرار می‌گیرند. نویسنده می‌خواهد تأثیر محیط اجتماعی، و به ویژه محیط اقتصادی، را بر افراد نشان دهد. بنابراین باید محیط را زنده و در حال حرکت ترسیم کند. تکه‌هایی از ترانه‌های روز، نطق‌های سیاسی، تیترهای روزنامه‌ها، بیوگرافی اشخاص واقعی و «تاریخی» -که زندگی‌شان با زندگی آدم‌های داستان درآمیخته است- لای داستان بُر می‌خورد. دید «دوربینی» و «امپرسیونیستی»، و حتی «فیلم خبری»، همه مواد کار دوس پاسوس را تشکیل می‌دهند. این وارستگی از قید‌و‌بندهای متداول رمان‌نویسی، این خطر کردن، این آمادگی یا دست‌کم این داوطلب شدن برای طبع‌آزمایی در انواع شیوه‌ها، در یک کلام این «مدرنیسم»، درسی است که دوس پاسوس از جویس آموخته است. و جوهر این درس عبارت است از پاسخ دادن به مقتضیات موضوع کار.» زنده‌یاد نجف دریابندری در مقدمه‌اش بر «رگتایم» به خوبی حق مطلب را در مورد دوس پاسوس بیان کرده است؛ این‌که او آزمایشگرترین نویسنده آمریکا بود. در رمان‌های بزرگ او یعنی «یو.اس.ای»، «منطقه کلمبیا» و «منهتن ترنسفر» (در ایران با نام «گذار منهتن») قهرمان داستانش فرد معینی نیست بلکه خود جامعه آمریکاست. او در توصیف و زنده‌ساختن صحنه اجتماعی همان‌قدر تلاش می‌کند که رمان‌نویسان دیگر به پروراندن سیرت قهرمانان خود می‌پردازند. در قصه‌های او، آدم‌ها در برابر جامعه، در مرتبه دوم اولویت قرار می‌گیرند.
کتابفروشی اینترنتی آبان