توضیحات
جامعهشناسی بدن، شاخهای از جامعهشناسی است که بهطور خاص به مفهوم بدنمندی به مثابۀ پدیدهای اجتماعی، موضوعی نمادین، یک بازنمود و عاملی برای تخیل می پردازد. این شاخه، همواره به یادمان میآورد کنشهای سازندۀ بافت زندگی روزمره، از سادهترین اشکال آن تا پیچیدهترینشان، نیازمند دخالت و عامل بدنیاند. انسان ولو صرفاً با فعالیتهای دریافتی حسهای خود در هر لحظه از زندگیاش، یعنی با دیدن، چشیدن، بوییدن، لمس کردن و غیره به جهان پیرامونش معانی دقیق می دهد. حرکات فیزیکی انسان به مجموعهای از نظامهای نمادین مربوط میشوند. با زایش بدن، نشانههای آن نیز زاده میشوند و رشد میکنند و به هستی فردی و جمعی امکان میدهند. بدن محور رابطه با جهان است. مکان و زمانی که هستی از خلال تصویر خاص یک کنشگر تجسم مییابد. از خلال بدن، انسان ذات حیات را از آن خود میکند و این ذات را از طریق نظمهای نمادین مشترک خود با اعضای جماعتی برای دیگران نیز به بیان میآورد. کنشگر بدین وسیله جهان را بهگونهای فیزیکی به اختیار خود در میآورد و از آن خود میکند. فرایند اجتماعی شدن تجربۀ کالبدی، جزئی ثابت از شرایط اجتماعی انسان است که در دورههایی از تجربۀ هستی خود، بهخصوص در دورۀ کودکی و بلوغ در قدرتمندترین موقعیت قرار دارد. بیان بدن از لحاظ اجتماعی قابلانعطاف است ولو آنکه همواره بنا بر سبک خاص زندگی هر فردی تجربه شود. دیگران کمک میکنند تا مرزهای جهان هرکس شکل بگیرد و بدن او بتواند برجستگی اجتماعی مورد نیازش را بیابد.