توضیحات

نویسنده “در کتاب حاضر می‌کوشد تا با استفاده از امکانات جدید مطالعه زبان و ادبیات در حوزه‌ی زبان شناسی ساخت‌گرا، به بررسی زبان شناختی نظم به عنوان گونه‌ای از ادب فارسی بپردازد. هدف اول آن است که ثابت شود آن چه تا کنون تحت عنوان “فنون بلاغت”، در توصیف و تحلیل صناعات ادبی به کار رفته است، بر مبنایی علمی استوار نیست. هدف دوم در توصیف و طبقه‌بندی صناعات ادبی وابسته به نظم بر مبنای پیکره‌ای از نمونه‌های ادبی فارسی است”. عناوین مباحث کتاب عبارت‌اند از: ساختگرایی، زبان و نشانه، نقش‌های زبان، زبان ادب، برجسته‌ سازی ادبی، پیشینه مطالعات ادبی در غرب، پیشینه‌ی مطالعات ادبی در میان مسلمانان، امکان تاثیر پژوهشگران اروپایی در بلاغت اسلامی، نارسایی‌های مطالعات ادبی سنتی، تاریخچه‌ی اجمالی مطالعات زبان شناختی ادبیات، بازبینی پژوهش‌های زبان شناختی ادبیات، تکرار کلامی، توازن آوایی، توازن واژگانی، توازن نحوی، سلسله مراتب نظم آفرینی، و طبقه‌بندی صناعات بدیع نظم.