تحول‌خواهی مهم‌ترین خصلت گرایش‌های سیاسی ایرانیان معاصر است، تحولی که گاه منجر به اصلاح و گاه باعث انقلاب شده است. در چهار دهه گذشته اسلام و فهم از الزامات و پیامدهای سیاسی آن در عرصه عملی سیاست یکی از منابع اصلی تحول‌خواهی در میان نیروهای سیاسی بوده است. نویسنده در اثر حاضر نیز به دنبال فهم آثار عملی هویت بر سیاست در ایران چند دهه گذشته است. در همین راستا وی در کتاب حاضر دو نگرش کلان و عمده به نقش اسلام سیاسی و اسلام پسا سیاسی دو نیروی عمده‌ای هستند که آینده تحولات سیاسی ایران را رقم خواهند زد. درحالیکه گروه اول با زعامت اصول‌گرایان بر تداوم راه اسلام انقلابی و مبارزه‌جو تأکید دارد طرفداران اسلام پسا سیاسی در پی تلفیق اسلام با الزامات مدرنیته و در رأس آن‌ها آزادیهای اجتماعی و دموکراسی هستند.