توضیحات

کتاب حاضر، با تمرکز بر تفسیر متون خود هایدگر پیش می‌رود و بحث و بررسی آثار ثانوی، عمدتاً به نحو موازی در پانوشت‌ها پی گرفته می‌شود. به همین دلیل، برخی پانوشت‌ها از حدود متعارف تجاوز کرده‌اند و به بحث‌هایی مستقل و اشاراتی به پژوهش‌های آینده تبدیل شده‌اند. همچنین به جهت همین ضابطه و روش اتخاذشده درون‌متنی است که به‌عمد، هرگونه بحث و حتی اشاره به چندین دهه سنت مطالعات هایدگر در ایران را نیز – که پیش و بیش از همه با نام استاد فقید، سید احمد فردید و تفسیرهای له و علیه او گره خورده است – مسکوت گذاشته‌ام، بیآنکه در سیر مطالعات خویش به آن بیتوجه بوده باشم؛ بلکه کوشیده‌ام در این پژوهش، تنها خاستگاه‌های درونی تفکر هایدگر را جستجو کنم. از میان سنت‌های تفسیری، بیش از همه به هرمنوتیک فلسفی گادامر و عمدتاً به حوزه آلمانیزبان هایدگر پژوهی توجه داشته‌ام که تفصیل آن در مقدمه و متن کتاب آمده است.