توضیحات

گرامشی برای «زیستن» عقاید مارکس آمده بود. او عقاید مارکس را نه چون یک چهارچوب ثابت محدودکننده؛ که مجموعه‏‌ای از عقاید می‏‌دید که ذهنش را آزاد ساخته و آن را به کنش پیوند می‏‌داد. بیشتر ما به آن دسته نوشته‏‌های مارکسیستی عادت کرده بودیم که نویسندگانشان، با ذهنی انباشته از باورهای شبه‌مذهبی به عقاید مارکس، چیزی جز علائم نگارشی دست‌نوشته‏‌های او را تغییر نمی‏‌دادند. در نتیجه گشودگی و تازگی نگاشته‏‌های گرامشی برای ما چون روزنه‏‌ای به آزادی و نگاه انقلابی بود. در اینجا، چندپارگی ذاتی نگاشته‏‌های او، که از نظر برخی نشانۀ‏ ضعف نگارشی اوست، به مزّیتی برای ما تبدیل شد. اثر گرامشی حتی در برابر جدی‏ترین تلاش‏‌ها برای محدود کردن مرزهای بازش در قالب یک چهارچوب راست کیشانه، مقاومت کرد. این‌گونه بود که گرامشی، بدون چشم‏‌پوشی از سایر حوزه‏‌های معنا، خود را به‌عنوان یک «نظریه‌پرداز امر سیاسی» مطرح کرد. او، مانند معدود نظریه‌پردازان بزرگ تاریخ، دریافت گسترده‏‌ای را از «سیاست» -ضرب‌آهنگ، اشکال، تعارضات و تغییرات خاص آن به‌عنوان یک حوزه به‌دست داد. منظور من، شیوه‏ای است که او این مفاهیم را به‌عنوان «رابطه نیروها»، «انقلاب انفعالی»، «تحول‏گرایی»، «بحران راهبردی»، «بلوک تاریخی» تعریف کرد و معانی تازه‏ای برای «حزب» ارائه داد.
کتابفروشی اینترنتی آبان