توضیحات

نویسنده درباره “دکارت و فلسفه او” می‌گوید: “… متفکری چون دکارت که به نحو جدیدی از “اصالت عقل” استفاده می‌کند، در هر صورت اولا باید واقعیت خاصی برای عقل قائل شود، خواه براساس نظم و ترتیب ضروری تصورات و اشیا و خواه براساس امکان فعالیت ذهنی خاص که مقوم فهم تجربه بوده و در جهت ارزیابی داده‌های ناشناخته آن در کار است. البته در نزد دکارت این دو جنبه از لحاظی کاملا مکمل و متمم یک دیگرند، مگر این که از لحاظ ایستا و یا پویا بودن، بتوانیم آن دو را از هم تمایز سازیم. در این مهم به نحوی رابطه احتمالی ریاضیات با محوریت هندسه و مکانیک به عنوان علم حرکت – که در نزد دکارت از پویایی کافی برخوردار نیست – مطرح می‌شود… با توضیح اجمالی در مورد دستور اول روش او، سعی میکنیم هرچه بیشتر براحتیاط و دقت در فهم درست فلسفه و اهداف او تاکید نماییم. متن دستور اول دکارت را عینا در این جا میآوریم: “هیچ چیز را حقیقت ندانم مگر این که بر من بدیهی باشد و در تصدیقات خود از شتابزدگی و سبق ذهنی و تمایل بپرهیزم و نپذیرم مگر آن را که چنان روشن و متمایز باشد که هیچ‌گونه شک و شبهه در آن نماند”. به عقیده اکثر دکارت‌شناسان، در این دستور چکیده کل فلسفه و روش دکارت و انعکاس هدف اصلی او را می‌توان یافت.” مباحثی که در کتاب حاضر عنوان شده بدین قرار است: سال شمار زندگانی و کارنامه دکارت؛ کلیات فلسفه دکارت؛ تکوین جهان به روایت دکارت؛ رساله جهان یا رساله نور؛ ملاحظاتی درباره فلسفه و روش دکارت؛ روش یا روش‌های دکارتی؛ به چه معنی، فلسفه دکارت مبتنی بر “اصلات عقل” است؟؛ تاملات و اعتراضات؛ انفعالات نفسانی؛ دکارت در ایران.