توضیحات
این کتاب که به مناسبت گردهمایی “بین‌المللی مکتب اصفهان” در آذرماه 1385 نگاشته شده، ترجمه‌ای است از نسخه‌ی چاپی “شارل فنتن” که در آن سعی شده تا تصویری کلی از موسیقی عثمانی‌ها در میانه‌ی قرن 18 میلادی، ذوق خاص آن‌ها، تاثیر خارق‌العاده‌ی موسیقی از دیدگاه شرقیان، قواعد آوازی و ترکیب اصوات این موسیقی به همراه شرح مختصری از سازهای اصلی آن‌ها به دست داده شود. ضمن آن که موسیقی عثمانی با موسیقی چهار ملت اروپای غربی یعنی ایتالیایی‌ها، فرانسوی‌ها، آلمانی‌ها و انگلیسی‌ها مقایسه شده است. به تصریح مترجم: “شارل فنتن که خود را نه مدیحه‌گوی موسیقی شرقی و نه مدافع آن معرفی می‌کند، نظرات منفی اروپائیان درباره این موسیقی را خطا و مبتنی بر داوری عجولانه می‌داند و با خارج دانستن زیبایی از حیطه‌ی حقایق مطلق، خواهان برخوردی انعطاف‌پذیر با موسیقی‌های غیر اروپایی است. با این حال او نیز در مقاله‌ی دوم خود، سرانجام نمی‌تواند از دام قضاوت درباره موسیقی شرقی با استفاده از معیارهای موسیقی اروپایی خلاصی یابد. در نتیجه موسیقی عثمانی در نظر وی هرچند جذاب و زیبا، اما ابتدایی و یک‌نواخت جلوه می‌کند و تک‌صدایی و عدم کاربرد خط، بزرگ‌ترین نقص آن به حساب می‌آید”.
