توضیحات

شماره اول از دوره جدید فصلنامه «زیباشناخت» که شامل مطالبی در حوزه نقد کتاب، نظریه هنر و مطالعات زیبایی شناسی می‌باشد. ین شماره از فصل‌نامه شامل چهار بخش با عنوان‌های «هنرآزمایی»، «هنرشناخت»، «تبارشناخت» و «کتاب‌شناخت» است. «در دفاع از نوشتن نقد کتاب»، اولین نوشتار بخش چهارم است. نویسنده معتقد است نقد کتاب فعالیتی تفننی و فوق برنامه نیست که احتمالاً مجال‌های نادر فراغت در خلال برنامۀ کاری اجازۀ انجام آن را بدهد. بلکه برعکس نقد کتاب در این زمینه امری بود محوری برای شکل‌گیری، مباحثه و گسترش دانش (معرفت). در اولین نوشتار این شماره، نویسنده در پی اثبات این نکته است که چطور هنر می‌تواند از ما آدم‌های بهتری بسازد و یک آدم به‌سازی‌شده چگونه باید باشد؟ مدعاها و نظریاتی که در این نوشتار موردبحث قرار گرفته‌اند، خلاصه‌ای مشروح و عادلانه از خطوط مختلف تفکری است که معتقد است هنر از ما انسان‌های بهتری می‌سازد. نوشتارهای بعدی این بخش درواقع تحلیل و نقد بر نوشتار اول هستند. در سومین نوشتار این بخش، مقالۀ جان کری (نوشتار اول این شماره) را به دو بخش اصلی صورت‌بندی می‌کنند: ابهام در مبانی فکری و مفهومی و نیز بی‌توجهی به گفتمان‌های نظری این حوزه. همچنین در این نوشتار تلاش شده تا سودمندی هنر و بیان کری هنر خیرها از منظرهای مهم اندیشگی در متن تطورات تاریخی زیبایی‌شناسی ـ در حد امکان ـ پرداخته شود. اولین نوشتار بخش دوم بررسی این سؤال است که اگر از منظر صورت‌بندی که‌یرکگور بنگریم، تراژدی‌های شکسپیر آثاری باستانی (به‌سبک تراژدی‌های یونانی‌) اند یا متجدد (به‌سبک تراژدی‌های جدید). منظور نویسنده بیش از همه به تصویر تراژدی‌های یونانی در آینۀ تراژدی مدرن که‌یرکگور است. که‌یرکگور این متن را با نام مستعار «مردی شیفتۀ هنر و زیبایی» (نمایندۀ تراز و شیوۀ زیباشناختی زندگی) و خطاب به مجمعی خیالی با عنوان انجمن زندگان گورنشین نوشت. در بخش سوم یک نوشتار آمده که نوشتۀ فریدریش شیلر شاعر، نمایش‌نامه‌نویس و فیلسوف آلمانی است که در دوران پختگی فکری وی (1801) نوشته شده‌است. شیلر در این مقاله ضمن ارائۀ نظریات خود دربارۀ اهمیت امر والا در طبیعت و هنر و قائل‌شدن جایگاه رفیع‌تری برای آن به‌نسبت کانت در کتاب «نقد قوۀ حکم» بخش مهمی از نظریۀ خود درمورد تراژدی را نیز به‌شکل غیرمستقیم عرضه می‌کند. این مقاله به‌لحاظ زمانی پس از کتاب «نامه‌هایی درباب تربیت زیباشناختی انسان (1795)» به نگارش درآمده‌است و اهتمام شیلر آن بوده که نشان دهد چگونه تجربۀ امر والا می‌تواند به‌مثابۀ بارزترین و نهایی‌ترین مرحلۀ تربیت زیباشناختی انسان به‌حساب آید. در دفاع از نوشتن نقد کتاب، اولین نوشتار بخش چهارم است. نویسنده معتقد است نقد کتاب فعالیتی تفننی و فوق برنامه نیست که احتمالاً مجال‌های نادر فراغت در خلال برنامۀ کاری اجازۀ انجام آن را بدهد. بلکه برعکس نقد کتاب در این زمینه امری بود محوری برای شکل‌گیری، مباحثه و گسترش دانش (معرفت). نقد و بررسی کتاب‌های «عکاسی چیست» نوشتۀ جیمز الکینز، «ضرورت تئاتر [هنر تماشاکردن و تماشایی‌بودن]» تألیف پال وودارف، و «تحولات تصویری هنر ایران» اثر سیامک دل‌زنده دیگر نوشتارهای بخش چهارم را شکل می‌دهند.
کتابفروشی اینترنتی آبان