توضیحات

ممکن است سبک‌ها هویت فرهنگی از معماری بناهای یک کشور باشند که اغلب بر پوسته‌ی بیرونی یک ساختمان، نشان داده می‌شوند. سبک‌ها شما را به دورانی از تاریخ هخامنشیان، موقعیت‌های اقلیمی خاص در ایران همچون سواحل مدیترانه و… می‌برند که هر کدام به گونه‌ای موفق شده‌اند روشی خاص را به عنوان الگو معرفی کنند. در معنای بهتر، پوششی که هر فرد انتخاب می‌کند، تنها چیزی نیست که دیدگاه او را نسبت به شخصیتش نشان می‌دهد، در واقع فضای داخلی معماری هر سبکی، پنجره‌ای به درون روحیات و علایق شخصی هر فرد به روی شما می‌گشاید که در نگاه کلی شاید آنچنان مشخص نباشد. درست همچون طعم‌ها و رنگ‌های مختلف که خاص بودن یک ماده را در ذهن هر فرد تفکیک می‌کند. از این رو سبک‌های معماری داخلی با تنوع بسیاری وجود دارند که به ابراز احساسات شما کمک می‌کنند. در سبک معماری مینیمالیستی از مفاهیم سادگی و حداقلی اجزاء تا تنوع و تغییرات هیجانی و شلوغ سبک ماکسیمالیسمی، هر یک طرفداران و کارکردهای گوناگونی دارند. بنابراین درک این مسئله، از احساسات درونی هر شخص و الزامات روانشناختی محیط، توسط طراح یا تیم طراحی ناشی می‌شود. سبک‌های طراحی داخلی، همواره با زمان تغییر می‌یابند، اما بیشتر کلاسیک‌ها و سبک‌های اصیل و شالوده‌دار در هر دوره‌ای، مورد استفاده و استقبال عمومی واقع می‌شوند. از این رو موضوعی که موجب انتخاب یک سبک معماری داخلی، توسط کارفرما یا طراح مجموعه می‌شود، بر مولفه‌های زیر دلالت دارد: – شناخت نیازهای کارفرما بر اساس کاربری معماری. – شناخت درست از انتخاب تجهیزات آماده و تجهیزات دست‌ساز کارگاهی. – توجه به نیازهای اولیه «کالبد هندسی فضا» و نیازهای ثانویه «چیدمان فضایی». – محیا بودن تجهیزات و عناصر پرکننده فضایی با توجه به محدودیت‌های مکانی و هزینه‌ها. – روشن‌سازی روند اجرا و پیروی از فرایند شکل‌گیری سبک انتخابی. – توجه به گروه‌های سنی و مخاطبین اصلی فضای طرح‌ریزی شده. – معرفی درست سبک طراحی داخلی به کارفرما با تصویرسازی بصری قبل از روند اجرا. – درک درست از روانشناسی رنگ و نور در پردازش نیازهای سبک داخلی منتخب.
کتابفروشی اینترنتی آبان