توضیحات

هدف اصلی این نوشته، ارائۀ‌ تصویری است دربارۀ بخشی از آنچه در حیطۀ نظر در معماری معاصر ایران روی داده است که آغاز این رویداد، به‌زعم نگارنده از زمان ورود معماری از کشورهای دیگر به خصوص همسایۀ شمالی –روسیه- و اروپای غربی بود. در این مدت، معماری ایران دگرگون شده و به صورت کنونی درآمد. اگرچه در این دوران، تعدادی از معماران تلاش نمودند تا در وضع موجود، تغییراتی ایجاد نمایند و به آن شخصیتی ایرانی دهند،اما معماری کنونی ما از درد بی‌شخصیتی به شدت رنج می‌برد. نگارنده به منظور تحلیل ریشه‌های درد، در بخش نخست به ارتباط میان اقلیم و معماری پرداخته و با اشاره به سابقۀ موضوع در ایران، روش‌های کلی و عمومی یک تحلیل اقلیمی به همراه نقد برخی معاصرین مطلق‌گرایی اقلیمی آورده می‌شود. بخش دوم به نگرش شکلی اختصاص دارد. (شکل از ابزار بیان معماری است، اما برخی از محققین معماری آن را مساوی همۀ معماری قرار داده‌اند. در اینجا شکل به مفهوم هندسی آن مد نظر است) در بخش سوم از نگرش تاریخی – تکاملی سخن به میان آمده و برای نمونه مدرسۀ “موراتوری” معرفی و تحلیل گردیده است. گفتنی است “موراتورها” برای حل بحران موجود معماری، راه‌حل خود را برای آموزش، پژوهش و طراحی عرضه می‌کنند و در این راه، “تاریخ معماری” مرجع اصلی آنهاست. آنها برای فهم واقعیت‌های تاریخی، بناها را مانند یک موجود، که از یک گونۀ اولیه با تکامل تدریجی که به وضع کنونی درآمده، می‌بینند. در بخش چهارم ضمن بحث دربارۀ‌ فضا -یکی از موضوعات مهم معماری معاصر- “نگرش فرهنگی و اجتماعی” و “معناگرایی” از دیگر مباحث مطرح شده در کتاب است.
کتابفروشی اینترنتی آبان