توضیحات
کتاب «فیلم کوتاهی درباره‌ی دیگران» در واقع شامل دو مصاحبه با ژان کلود کاری‌یر و عباس کیارستمی است. کاری‌یر یکی از مهمترین فیلم‌نامه‌نویسان و نمایش‌نامه‌نویسان معاصر دنیا‌ست و بسیاری از فیلمنامههای مهم دنیا را نوشته است؛ اما عمدۀ شهرت کاری‌یر به‌خاطر همکاری با «لوئیس بونوئل»، کارگردان مشهور سینمای سوررئال، است و از فیلمنامههای مشترک‌شان می‌شود به «خاطرات یک مستخدمه» و «جذابیت پنهان بورژوازی» اشاره کرد. بخش دیگری از شهرت این فیلمنامهنویس به خاطر اقتباس‌های اوست که از جملۀ آنها می‌توان به فیلم «طبل حلبی» براساس رمان گونتر گراس و فیلم «بار هستی» براساس رمانِ میلان کوندرا اشاره کرد. درعین‌حال کاری‌یر فیلمنامههای فیلم‌های مشهور دیگری مثل «دانتون»، «سیرانو دو برژراک» و «پروانه روی شانه» را هم نوشته است.
کیارستمی در این مکالمه برای اولین‌بار اشاره می‌کند که با همکاری این فیلمنامهنویس، فیلم‌نامۀ تازه‌ای نوشته که ادامۀ «کپی برابر اصل» است. بسیاری از فیلم‌هایی که «کاری‌یر» فیلم‌نامه‌شان را نوشته است، در تاریخ سینما فیلم‌های شاخصی هستند. او در طول فعالیتش با کارگردان‌های مهم و جریان‌سازِ زیادی کار کرده است و طبیعتاً در حال حاضر هیچ‌کس به اندازۀ او در سینما با مقولۀ فیلمنامهنویسی و شیوه‌های مختلفِ آن آشنایی ندارد. سال‌ها پیش نیز کتاب دیگر «تمرین فیلمنامهنویسی»اش با ترجمۀ نادر تکمیل همایون به فارسی منتشر شده که هنوز هم یکی از مهمترین کتاب‌های درسی در حوزۀ سینمای ایران است. او همچنین علاوه بر این‌که استاد فیلمنامهنویسی است، همکار قدیمی «پیتر بروک»، کارگردان جریان‌سازِ تئاتر و نمایش‌نامه‌نویس بریتانیایی، هم هست و دو نمایش‌نامۀ «مهاباراتا» و «مجمع مرغان یا کنفرانس پرندگان» را برای بروک نوشته، که این دومی اقتباسی از «منطق‌الطیر» عطار است. «کاری‌یر» عاشق فرهنگ مشرق‌زمین و بخصوص ایران است و همسر او دکتر نهال تجدد نیز تاریخ‌شناس و نویسنده‌ای مشهور است که کتاب‌هایش دربارۀ مولانا به فارسی منتشر شده. کاری‌یر همچنین یکی از مترجمان «گزیدۀ غزلیات شمس» به زبان فرانسه نیز هست؛ کتابی که با همکاری مهین تجدد و نهال تجدد ترجمه شده و انتشاراتِ گالیمار آن را منتشر کرده. قطعاً یکی از چیزهایی که دلیل انتشار کتابِ مکالمه با کاری‌یر بوده، همین مسألۀ ضعف فیلمنامهنویسی در سینمای ایران است، چون یکی از مهمترین دغدغه‌های سینمای ما مسألۀ فیلم‌نامه است. همین‌طور مسألۀ اقتباس ادبی که به دلایل مختلف در سینمای ایران جا نیفتاده است. در این کتاب کاری‌یر توضیحاتی کافی دربارۀ این‌که اساساً فیلم‌نامه چیست و به چه دردی می‌خورد، می‌دهد که شاید بعضی از این توضیحات برای ما عجیب باشد، مثلاً این‌که فیلم‌نامه صرفاً دستمایۀ اولیۀ فیلم است و به خودیِ خود ارزشِ ادبی ندارد. کاری‌یر در طول فعالیتش چند بار با گدار همکاری کرده است. همچنین یک فیلم کوتاه با همکاری دوست و همکارِ سال‌های دورش پی‌یر اِتِکس ساخته که جایزۀ اسکار فیلم کوتاه را برایش به ارمغان آورده و تروفو هم نقد ستایش‌آمیزی درباره‌اش نوشته است.
کتابفروشی اینترنتی آبان
