توضیحات
کتاب حاضر، از کتب آموزشی و پرباری است که برای آشنایی و استفادۀ هرچه بیشتر و بهتر، دانشآموزان، دانشجویان و علاقهمندان هنرهای تجسمی ارائه میشود. رشد و تقویت درک تصویری افراد جامعه به دلیل تولید و انتشار انواع و اقسام تصاویر در زندگی مدرن و امروزی، ضروری و حتی واجب است. کتاب شامل ٢ بخش و ١٣ فصل است. در بخش نخست، به اصول طراحی و در بخش دوم به عناصر طراحی پرداخته است. در بخش اصول طراحی، مباحثی مانند فرایند طراحی، یکپارچگی، تاکید و نقطۀ کانونی، مقیاس و نسبت، تعادل و ضربآهنگ آمده است که بهگونهای نگاه کلاننگر به یک اثر هنری را آموزش میدهد. در قسمت عناصر طراحی هم، توجه به جزئیات و عوامل تشکیلدهندۀ اثر هنری ، مورد تأکید است: خط، شکل، بافت، رنگ و … فرم و ترکیب کلی اثر، سرشار است از تصاویر و نقشهایی که به خوانندۀ علاقهمند کمک میکند تا دانش بصریاش را با حداکثر امکانات تصویری، اعم از تصاویر گرافیکی، نقاشی و عکس ارتقا بخشد، برخلاف برخی کتب آموزشی هنرهای تجسمی که تنها با کلمات، درک تصویری خواننده را تقویت کند! مشاهدۀ انواع نمونهها و جلبتوجه خواننده و بیننده به جزئیات هر طرح و نقشی، کتاب را به کارگاهی عملی تبدیل کرده که مخاطب به انتخاب و گزینش خود میتواند، بارها و بارها مطالب آن را مرور کرده و عناصر آن را در طرحها و مثالها جستوجو کند. از ویژگیهای مثبت کتاب، نوسان نویسنده در بررسی و تحلیل آثار، مابین دوران کلاسیک، مدرن و حتی پستمدرن است. لذا محتوای کتاب هم دارای وجههای سنتی است و هم مدرن و امروزی. خواننده با مطالعۀ صبورانه و دقیق کتاب پس از مدتی قادر خواهد بود با هر گونه اثر تجسمی ارتباط برقرار کند. بهعنوان نمونه اشاره میکنم به تحلیلی از نقاشی «دوئل پس از بالماسکه» اثر ژان لئون ژروم (١٨۵٧ تا ١٨۵٩): در صفحۀ ۶٨ ذیل عنوان آثار هنری پیکرهدار و انتزاعی آمده است: «در این نقاشی یک داستان بازگویی میشود: دوئل به دنبال پایان یافتن میهمانی بالماسکه. شخصیتها در فضای صحنه مانندِ یک میدان پوشیده از برف چیده شدهاند. منظرۀ دوردست و کاسکهای که به انتظار ایستاده، درست بهاندازۀ یک پسآویز صحنه، گنگ و سادهنمایی شدهاند. یکپارچگی، تا حدی بسیار زیاد، بر اثر استفاده از تعداد محدودی رنگ های مشابه بهدست آمده است که امکان برجسته دیدهشدن پیکرههای غمانگیز در دل کنتراست (تضاد رنگ) با آنها را فراهم میآورد. یکپارچگی در نزدیکی شخصیتها به یکدیگر نیز احساس میشود. به اضافه یک خط پیوستگی که از پیکرۀ افتادۀ پییرو تا پیکرۀ دلقکی که از آنجا دور میشود، امتداد مییابد. اثری روایتگونه چون این، از هنرمند میطلبد که تا حد ممکن، در نقش یک کارگردان فیلم عمل کند، و گونهای مهارسازیِ یکپارچگی، نقش تعیینکننده خود را در به هم پیوندزدنِ اجزای داستان ایفا کند.»
کتابفروشی اینترنتی آبان