توضیحات

کریم طاهرزاده بهزاد، از معماران پیشگام آغاز قرن در ایران است. او در زمان تبعید آزادیخواهان مشروطه در سال ۱۲۸۶ شمسی مجبور به ترک وطن شد و در دوران مهاجرت در دانشکدۀ هنرهای زیبای استانبول و آکادمی معماری برلین به تحصیل معماری پرداخت. در سال ۱۳۰۵ او از اولین آرشیتکت‌های ایرانی تحصیل کرده بود که به ایران بازگشت و به فعالیت معماری پرداخت. اولین اثر طاهرزاده بهزاد در ایران یعنی آرامگاه فردوسی تجلی دیدگاه گرایش‌های باستانی، تاریخی و هویت ایرانی بود. او با استفاده از عناصر و موتیف‌های محلی و غیرمحلی توانایی خود را در ارائۀ شیوه‌های جدید در معماری به نمایش گذاشت. گزینش آزاد در تزئینات و استفاده از موتیف‌ها و عناصر شیوه‌های مختلف در برخی بناها از جمله بیمارستان شاهرضا در مشهد را به‌سوی معماری که رنگ‌و‌بوی محلی دارد، رهنمون ساخته است. بناهای او در بنگاه راه‌آهن ضمن حذف تزیینات محلی و ساده‌تر شدن بنا، گرایش به جریان معماری آرت‌دکو با مراجع بین‌المللی را ارائه می‌نماید.