توضیحات
معترضان قیمت نان را مسئلهای در درجه نخست سیاسی، و نه اقتصادی، می دانستند و خشم خود را بر این اساس و در این مجرا هدایت می کردند. ناباوری به قحطیها و کمبودهای طبیعی و واقعی آنان را در اعتراض خود ثابتقدمتر می کرد. خواستۀ اولیه و اساسی، و حتی گاهی تنها خواستۀ معترضان این بود که مقامات مسئول برای «تنظیم قیمت» و مدیریت بازار بر اساس قانون و سنت وارد عمل شوند. ابزار معمول و رایج اعتراض ارسال تظلم نامه و شکایت نامه به بالاترین مقام سیاسی در دسترس، و در صورت امکان خود شاه بود. در ایران، نقش زنان در شورشهای نان بسیار کلیدی است. آنان گاه به تنهایی علم شورش برمی افراشتند و گاهی آغاز کننده بودند و در گامهای بعدی مردان به آنها می پیوستند؛ درهرحال بخش مهمی از مناسک و آداب چنین شورشهایی را حرکات زنان تشکیل می داد. بهسختی می توان گزارشی از شورش نان در ایران پیدا کرد که زنان در آن مشارکت و نقش فعالی نداشته باشند. به حضور زنان در دیگر انواع اعتراض های جمعی نیز اشاره شده، اما در شورشهای نان نقش آنان از آون دیگر است.
کتابفروشی اینترنتی آبان