توضیحات
آموزش خط شکسته نستعلیق
شکستهنستعلیق سومین خط خالص ایرانی است. بدیههنویسی و بیپیرایگی خطوط شکسته، همجواری حروف و کلماتِ ریز و درشت، همراه با حرکتهای بههمتنیده در کنار حرکتهای رها، جلوهای زیبا از هنر خوشنویسی ایرانی است. این خط جلوهای راستین از شیدایی و سرگشتگی دارد و رقص قلم در آن هماهنگی، شور و هیجانی دلکش را القاء میکند.
هرچند خط نستعلیق هم سراسر منحنی است، شکستهنستعلیق شکل تشدیدشده، رها و پرپیچوتاب آن است. حرکت موقر حروف و کلماتِ نستعلیق، در این خط میشکند، و رها و در هم بافته میشود. شکستهنویسان گاهی برخی حروف یا کلمات جدا از هم را متصل مینویسند و برخی حروف را چنان در هم فرو میبرند که خوانایی این خط همانند تعلیق مشکل میشود. با این وجود، حرکتهای رها و باز، از منحنیهای بزرگ، در کنار حروف کوچکِ تودرتو، برای این خط ضرباهنگی ویژه به ارمغان آورده است. بعضی از کلمات و حروف بهکلی شکل اولیة خود را از دست داده و مانند خط تعلیق به نوعی علامتِ خاص تبدیل شدهاند. کلمات، بهویژه در انتهای سطرها، بر روی هم سوار میشوند و به هم میپیچند و بیش از نستعلیق بهسمت بالا میل میکنند.
خط شکستهنستعلیق در اواخر دورۀ صفویه، یعنی از اواسط سدۀ یازده هجری (هفده میلادی) به بعد، بهتدریج پدیدار گشت. نستعلیق که خط نگارش کتابهای غیرمذهبی، قطعات فاخر خوشنویسی و مانند آنها بود، با منسوخشدن تعلیق، در امور منشیگری و مکاتبات معمولی و اداری نیز رواج یافت. اما نگارش با نستعلیق کاری بود وقتگیر و دشوار و منشیان و کاتبان دربار را دچار تکلف میکرد. ایشان گاهی در مکاتبات روزمره، خط نستعلیق را با سرعت بیشتر و دقت کمتری مینوشتند؛ رفتهرفته حرکاتی از خط تعلیق را هم با آن آمیختند تا خوانایی نستعلیق را با سرعت و رهایی نگارش تعلیق یکجا داشته باشند.
کتابفروشی اینترنتی آبان