توضیحات

نشانه‌شناسی به دلایلی نقطه مهم و قاطعی است برای شروع مقدمه‌ای بر نظریه و تئاتر. در این میان، دو دلیل قابل توجه وجود دارد: نخست آنکه مطالعه نشانه‌ها و معنا به اندازه هر جنبش دیگری در نظریه فرهنگی قرن بیستم اهمیت داشته است. دوم این که نشانه‌شناسی نیز به دلیل تاکید بیش از حد بر زبان و دلالت و کم‌توجهی به فعالیت‌های غریزی و جسمی، به اندازه هر جنبش نظری دیگری در ارتباط با تئاتر و در فهم آن دچار مشکل بوده است. کتاب حاضر به بررسی رابطه بین نظریه و تئاتر و طرح سئوالاتی در هر دو حوزه اختصاص دارد. در بیش‌تر نظریه‌های مورد بحث در کتاب، که طی صد و پنجاه سال گذشته مطرح شده‌اند، بر نقش زبان در حکم بنیاد فعالیت انسانی تاکید شده است. در هر بخش کتاب، ضمن عرضه تصویری کلی از جنبش نظری، به دیدگاه‌های نظریه‌پردازان خاص آن حوزه و منتقدانی که آن دیدگاه را در مطالعه تئاتر به کار گرفته‌اند و سرانجام کاربرد نظریه‌ در آثار خاص تئاتری اشاره شده است. کتاب از جنبش نشانه‌شناسی، آغاز و به نظریه پسااستعماری ختم می‌شود.