توضیحات

یکی از شاعران و داستان‌سرایان نامدار و مشهور ایرانی که در قرن ششم هجری زندگی می‌کرد، جمال‌الدین ابومحمد الیاس بن یوسف بن زکی بن موید یا همان نظامی نام داشت. نظامی نه‌تنها روش و سبک جداگانه‌ای را در زمینه شعر و داستان‌سرایی به‌کار بست، بلکه تاثیر ادبیات و شیوه او را می‌توان در سبک شاعران و داستان‌سرایان پس از او هم به وضوح، مشاهده کرد.
حکیم جمال‌الدین ابومحمد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤید نظامی گنجوی در شهر گنجه و از مادری کرد متولد شد. نظامی در دوران سلجوقیان می‌زیست و در طول عمر پربار خود سه همسر اختیار کرد. وی را استاد مسلم شعر تمثیلی در زبان فارسی می‌دانند. او الفاظ و واژگان را چنان گزینش می‌کرد و ترکیبات بدیع و دلنواز می‌آفرید که کمتر شاعری را در تاریخ زبان پارسی می‌توان هم‌طراز با حکیم نظامی قرار داد. شاعران بسیاری در خلق آثار خود از شیوه و مهارت نظامی الهام گرفته و به تقلید از او پرداخته‌اند. نخستین این افراد، امیرخسرو دهلوی است که شباهت سبک شعری‌اش به اشعار پنج گنج نظامی انکارناپذیر است. از دیگر مقلدان وی علاوه بر وحشی بافقی می‌توان خواجوی کرمانی و آذر بیگدلی را نیز نام برد. او بیشتر زندگی خود را در گنجه گذراند و از آغاز جوانی به تحصیل علم پرداخت. با اصول عرفان آشنا شد و صوفی و زاهد بود. پادشاهان نیز برایش احترام ویژه‌ای قائل بودند و در حضور او از شراب و طرب پرهیز می‌کردند. نظامی در زمان زندگی خود از دوستان خاقانی بود و مرگ خاقانی اندوه زیادی برای او به همراه داشت. نظامی گنجوی در زادگاهش گنجه درگذشت و آرامگاهش نیز در همان شهر است.
آثار نظامی، به جز یک دیوان بیست‌هزاربیتی که اکنون چیز زیادی از آن در دست نیست، شامل خمسه نظامی نیز می‌شود که پنج مثنوی مشهور دارد و زبانزد خاص و عام است. مثنوی اول پنج گنج مخزن‌الاسرار است و حکیم آن را به نام پادشاه ارزنگان نامیده. مثنوی دوم خسرو و شیرین، سوم لیلی و مجنون، چهارم بهرام‌نامه (هفت پیکر یا هفت گنبد) و پنجم اسکندرنامه نام دارد. اسکندرنامه به دو بخش شرفنامه و اقبالنامه تقسیم می‌شود. کتاب کلیات نظامی گنجوی شامل زندگینامه و آثار جاودان جمال الدین ابومحمد الیاس بن یوسف بن زکی متخلّص به نظامی است.
کتابفروشی اینترنتی آبان