توضیحات

این كتاب مشتمل بر گفت‌وگوهایی ژورنالیستی با «دیوید هاكنی» نقاش، طراح، چاپگر و عكاس انگلیسی و یكی از مهم‌ترین پیشگامان جنبش «پاپ آرت» دهه 1960 م است. در این گفت‌وگو ضمن پرداختن به ‌آثار هاكنی و عقاید و سبك كاریش، نكاتی درباره «بلومبرگ»، «ساندی تلگراف»، «آپولو» و «اسپكتیتور» ارائه می‌شود. «من و قهرمانانم»، «ما دو پسر در كنار هم شفیقیم» و «خانم و آقای كلارک و پرسی» از آثار هنری اوست. شاید بتوان گفت «بزرگ‌ترین پیام» هاکنی در سرتاسر کتاب این است که اگر دقیق و متمرکز نگاه کردن را تمرین کنیم، تصاویر شگفت‌انگیزتر و هیجان‌انگیزتری از جهان را کشف خواهیم کرد که تا پیش از آن هرگز ندیده بوده‌ایم. او در فصل هفت کتاب که موضوع اصلی گفت‌وگو «واضح‌تر دیدن» است، برای گِی‌فورد تعریف می‌کند که «کسی را با ماشین آورده بودم اینجا و از او پرسیدم جاده چه رنگی است. جواب نداد. ده دقیقۀ بعد همان سؤال را پرسیدم و او دید رنگ جاده تغییر کرده است. بعد گفت «هرگز فکر نکرده بودم جاده چه رنگی است.» حقیقتاً اگر چنین سؤالی نپرسید، صرفاً رنگ جاده است. باید نگاه کنید و دربارۀ آنچه مدام می‌بینید سؤال کنید.» سال ۲۰۰۱، مارتین گِی‌فورد که برای مجلات بلومبرگ، ساندی تلگراف، آپولو، آر اِی و اسپکتیتور نقد هنری می‌نوشت، مصاحبه‌هایی را با هاکنی ترتیب داد که در ادامه‌، این مصاحبه‌ها به گفت‌وگوهایی ده‌ساله و درنهایت کتاب حاضر انجامید و انتشارات «توماس اَند هادسون» آن را در سال ۲۰۱۱ منتشر کرد. مارتین گِی‌فورد که خود نویسنده، منتقد هنری و کیوریتور است، پیش از این نیز کتاب‌هایی در مورد زندگی هنرمندان بزرگی مانند میکل‌آنژ، کانستابل، گوگن، ون‌گوگ و لوسین فروید نگاشته است.
کتابفروشی اینترنتی آبان