توضیحات
الیویه بونرو در كتاب «از تصویر تا اسطوره ایران در ادبیات و اندیشه فرانسوی قرن هجدهم» با بررسی تصویر ایران در ادبیات و اندیشه فرانسوی قرن هجدهم در انبوه مكاتبات، سفرنامهها و توصیفات كتابهای گوناگون ایران را کشوری میبیند که در این قرن در حال ساختن تصویر خویش است. بونرو تصاویر كارت پستالی یک زندگی سبکبال همیشه عاشقانه درباری آمیخته با آداب و رسوم ایرانی را دلمشغولیهایی میداند خاص سفرنامهها، که البته خوانندگان آن بین دیرباوری و شیفتگی در نوسانند؛ و خود بیاعتنا به این اسطوره پردازیها ایران را کانون ارزشهایی اصیل توصیف میکند که دستیابی به آن فقط بر اساس تحقیقات علمی و انسانی از واقعیات تجربی امکانپذیر است و این مسیر را در پیش میگیرد. او از پژوهشگران میخواهد با پیبردن به ناشناختهها و درک قانونمندی حاکم بر رفتاری که در نظر آنان عجیب مینماید، با گام زدن در مسیر تفاهم به شناخت بهتری از ایران راه یابند و در این راه مطالعه دقیق هزار ویک شب، گلستان سعدی و زنداوستا را توصیه میکند. از نظر بونرو تصویرهای ساخته شده از ایران مخوف در مکاتبات مبشران ناکام کلیسا تاریکاندیشانه و حاکی از عدم سعه صدر این مبلغان متعصب است. او با لحنی صریح در رد این تعصب خام مینویسد توجه انسانی به ایران و اعتماد به آنان برای برقراری ارتباطات مفید و مستمر با احترام متقابل مذاهب به هیچوجه کار اربابان کلیسا نیست؛ بلکه کار اروپاییانی است که در ایران مستقر شدند. مانند جواهرفروشان، پزشکان، بازرگانان، و بهخصوص سیاحان آگاه. به بیان مهربان بونرو، ترس از ایران و ایرانی امری طبیعی نیست. او معتقد است اولین احساس برتری در اروپایی الزاماً ایجاب میکند که خود را بر روی زمین یک استثنا بداند اما فلاسفه، مورخان، جغرافیدانان و مردمشناسان، اروپایی را به جای ادعای فرمانروایی به فروتنی دعوت میکنند و به درست اندیشیدن در ارتباط با «غیر» فرا میخوانند.
کتابفروشی اینترنتی آبان