توضیحات

الیاس خوری نویسنده، تحلیلگر سیاسی در سال ۱۹۴۸ میلادی در بیروت لبنان به دنیا آمد. خور هم‌اکنون مدیر تحریریه ضمیمه ادبی مجله «النهار» در زادگاه خود است. او در دانشگاه‌های لبنان و آمریکا درس خوانده و رمان‌هایش به زبان‌های فرانسوی، انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی، سوئدی، نروژی، هلندی و عبری ترجمه شده‌است. الیاس نویسنده یازده رمان و چهار کتاب نقد و سه نمایشنامه‌است. او با رمان در باب روابط دایره(۱۹۷۵)در ردیف ادیبان عرب قرار گرفت و حرکت جدیدی در جهت مدرنیسم آغاز کرد. خوری به حقوق انسانی فلسطینی‌ها اعتقاد دارد و از یک اردوگاه پناهندگان در اردن دیدن کرد. او سردبیر روزنامه‌ی فرهنگی بیروت به نام النهر است و در حال حاضر استاد برجسته خاورمیانه و مطالعات اسلامی در دانشگاه نیویورک نیز هست. از متن کتاب: سمیح مدام از رؤیای خود می‌گفت؛ نوشتن کتابی که نه اول داشته باشد و نه آخر. می‌گفت حماسه. می‌گفت: «حماسه‌ی مردم فلسطین» و از این می‌گفت که کتاب را با جزئیات اخراج بزرگِ 1948 شروع خواهد کرد. گفت: «ما تاریخمان را نمی‌شناسیم. باید داستان‌های هر روستا را جمع کنیم تا روستاها در حافظه‌مان زنده بمانند.» من از سرزمینی حکایت می‌کنم که ندیدمش، چند باری شبانه همراه چریکان به آنجا پا گذاشته‌ام اما ندیدمش، تو گفتی آنجا شبیه به جنوب لبنان است، سرزمین جمع و جور که تپه های کوچکی بر آن اشراف دارد، آنجا سرزمینی است که گرم همچون شرم و مهربان چون آغوش برای همین شایسته آن است که مسیح بر آن گام نهد بیگانگان و بیگانه زادگان لیاقت گام نهادن بر آن را ندارند. ما نمی‌توانیم سرورمان مسیح را بدون الجلیل و الجلیل را بدون مسیح تصور کنیم. این سرزمین شبیه مسیح است، خود مسیح است. در همین سرزمین بود که مسیح صید ماهی را یاد داد و از میان گازران یاران باوفا و باورمندش را برگزید. برای همین است که نامش را جلیل الامم (شکوه ملت ها) نهاده‌اند. یهودیان پس از ویرانی سرزمینشان به الجلیل گریختند، اما پس از ویرانی تاریخمان در الجلیل ماندگار شدیم، تفاوت است بین دو پایی که گریخت و سرزمینی دیگر را اشغال نمود و دو پایی که ماند و مقاومت نمود.
کتابفروشی اینترنتی آبان