توضیحات
میتوان تحلیل مارکس از کالاها –بهعنوان اساس ثروت سرمایه دارانه- را به صورت تفسیری از وضعیت زنان در جوامع اصطلاحاً پدرسالار نیز درک کرد. نظم نمادین، سامان بخش جوامع پدرسالار است؛ و مسند و بازنماینده نظم نمادین، اسم اعظم است: نام پدر، نام خدا. سیرهایی که مارکس به عنوان شاخصههای تشکیل یک رژیم سرمایهداری تعریف کرده است، از این قبیلند: واگذاری «طبیعت» به یک ابزار «کار» از سوی انسانها (مردان) و بدین نحو [از نو] ترکیب شدن طبیعت به صورت ارزش استفاده و ارزش مبادله؛ تقسیم کار بین تولیدکننده –مالکهایی خصوصی که زنان- کالاهایشان را نه فقط میان خود، بلکه میان سایر تولیدکنندگان، استثمارگران و حتی استثمارشوندگان نظم اجتماعی مبادله می کنند؛ [وجود] گرایشی به انباشت ثروت که درواقع گرایشی متعلق به نمایندههای اعظمترین اسمها -رهبرها- و معطوف است به اینکه در مقایسه با همتایان، زنان بیشتری را به سرمایههای خود تبدیل کنند؛ حرکت کار اجتماعی امر نمادین به سوی هرچه بیشتر انتزاعی شدن؛ و …
کتابفروشی اینترنتی آبان