توضیحات

در “فرسودگی” همانند دیگر آثار کریستیان بوبن اغلب از عشق سخن می‌رود؛ عشقی که خصیصۀ آدمی و گوهر پاک او بوده، اما چون پا بگیرد آغاز فرسودگی و میراندن می‌شود. ساختار کتاب شامل تکه‌هایی از نوشته‌های به ظاهر پراکنده است که در اصل به یکدیگر مربوط هستند. مضامین اصلی این نوشته‌ها عبارتند از عشق کودکی و تنهایی. در یکی از نوشته‌ها می‌خوانیم:دربارۀ خاطرات اشتباه می‌کنم. یک خاطره دوران کودکی، و تنها یکی، هست که با آب و گل وجودم آمیخته شده و محو ناشدنی است و آن، کشف جامعه است. یا به بیان دیگر، این واقعه که مادر کودک را ترک می‌کند. زیرا در اینجا نوعی ترک کردن مطرح است و به این عنوان زیسته می‌شود، حتی اگر بعدها خود را مهیای آن سازیم که آنچه فراموش ناشدنی است، به فراموشی بسپاریم. جدا شدن از مادر در آستانه در مدرسه و در نخستین پرتوهای پاییزی، گاه چهره کودک را مشوش می‌سازد. سپس این واقعه پشت سر گذاشته می‌شود. فغان‌ها شاید هنوز حضور داشته باشند، اما به زیر چهره‌ای که باید آراسته جلوه کند، مدفون گشته‌اند. این نخستین آموزش دروغ جمعی است: وانمود کردن به بودن در آنجا که نیستیم .”…
کتابفروشی اینترنتی آبان