توضیحات

آیکیدو یک هنر رزمی ژاپنی (از لحاظ رزمی صرفاً دفاع شخصی) و راه رسیدن و هدایت جامعه به سوی صلح پایدار است. بنیانگذار این هنر استاد موریهه اوشیبا است که با مطالعۀ بسیار در خصوص هنرهای رزمی سامورایی ژاپن موفق شد هنری ابداع نماید که در آن هیچ‌گونه خشونت، حمله و ضربه زدن وجود نداشته باشد. اگر فقط از جنبۀ فیزیکی بخواهیم آی کیدو را معرفی کنیم، باید گفت هنری است شامل یک‌سری تکنیک‌های پرتابی و قفلی که ریشه در هنر رزمی جوجوتسو و کن‌جوتسو داشته و توسعه یافته‌اند. در آیکیدو هرگز حمله نکرده و به مهاجم ضربه نمی‌زنند بلکه فقط از انرژی خود او در جهت آرام کردن، خلع سلاح کردن و به تسلیم واداشتن و یا پرتاب خود وی استفاده می‌شود. در همه جای‌فنون این هنر حرکات دینامیک و پر انرژی به چشم می‌خورد که نشان از پویایی و روان بودن آن دارد. هنرجویان با پرداختن به آیکیدو، ویژگی‌هایی را که هر انسان در زندگی روزمره آن را می‌جوید، می‌یابند، ویژگی‌هایی از قبیل: اعتماد‌به‌نفس، آرامش، صبوری، احترام متقابل، سلامتی جسم و روان و نگرش ژرف. انتخاب نام آیکیدو بر این هنر رزمی خود نشان از هدف متعالی آن دارد، آی (هماهنگی، عشق)، کی (نیروی حیاتی جهان هستی) و دو (راه). اما وقتی در زبان ژاپنی کانجی (الفبای واژه‌نگار زبان ژاپنی) حرف آی کنار حرف کی قرار می‌گیرد، کانجی آیکی شکل می‌گیرد که مفهوم آن «سراسر عشق» است. به عبارت دیگر آیکیدو از نظر مرحوم استاد اوشیبا «راه سراسر عشق» محسوب می‌شد. از دیگر تعابیری که بر این هنر می‌توان برشمرد: «راه برقراری نظم و هماهنگی روح با نظم جهان هستی» است.
کتابفروشی اینترنتی آبان