توضیحات
این کتاب یکی از آثار شناخته شده در باب نقد ادبی در زبان فارسی می باشد. این کتاب شامل بیست ویک فصل و چهار بخش اصلی می باشد که این بخشهای با عنوان “کتاب” نامگذاری شده است. کتاب نخست یا بخش نخست در شش فصل تنظیم شده است که به مباحث زبان شناسی مؤثر در نقد می پردازد. کتاب دوم یا بخش دوم به بررسی ساختاری متن می پردازد. کتاب سوم درباب شالودهشکنی متن از دریدا تا موقعیت پسامدرن لیوتار نوشته شده است. کتاب چهارم در زمینۀ تأویل متن و مؤثران در این مورد از فروید ماخر، هوسرل، هایدگر، گادامر تا آیزر سخن می گوید. سه پیوست همراه با واژهنامه نیز به این اثر افزوده شده است. در پایان کتاب تمام منابع و مأخذ فصلها ذکر شده است و منابع بی شماری را به خواننده کنجکاو و پیگیر معرفی میکند. بخش نخست کتاب دربارۀ تکامل تاریخی روش ساختاری پژوهش متون ادبی است. بحث با زبانشناسی سوسور و منطق پیرس آغاز میشود و ادامه آن به شرح نظریههای ادبی اندیشگرانی میرسد چون شکلو فسکی، یا کوبسن، باختین، موکارو فسکی، اسپیتزر، پروپ، یولس، برمون و گرماس. در بخش دوم اندیشههای بحث شده است که مهمترین نظریهپردازان ساختارگرا در سه دهۀ اخیر در زمینه بررسی متن ادبی ارائه کردهاند، متفکرانی چون لوی استروس، فوکو، بارت، ژنت، کریستوا و اکو. بخش بعدی به روش شالودهشکنی متن میپردازد که دریدا پایه گذاشته است. نقد این متفکر از «متافیزیک حضور» اندیشههای بلوم دمان و دیگر شالودهشکنان و نیز نظریههای ادبی فیلسوفان پسامدرنیست چون دلوز ولیوتار در این بخش آمده است. بخش آخر دربارۀ تکامل تاریخی و مباحث اصلی آیین هرمنوتیک است. از روش تأویل متون مقدس تا آخرین آثار نظریهپردازان «مکتب دریافت متن». در این راه اندیشههای نیچه، فروید، هوسرل، هیدگر، گادمر، هرش، ریکور، آیزر و یاس درباره تأویل متن طرح شده است.
کتابفروشی اینترنتی آبان